ਛੋਟਾ ਪਰਦਾ

ਧਰਮਪਾਲ

ਦੇਵੋਲੀਨਾ ਭੱਟਾਚਾਰਜੀ ਨੇ ਦਿੱਤੀ ਖ਼ੁਸ਼ਖਬਰੀ

ਦੇਵੋਲੀਨਾ ਭੱਟਾਚਾਰਜੀ ਨੂੰ ਸਨ ਨਿਓ ਦੇ ਸ਼ੋਅ ‘ਛਠੀ ਮਈਆ ਕੀ ਬਿਟੀਆ’ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਮੁੱਖ ਭੂਮਿਕਾ ਲਈ ਬਹੁਤ ਪਿਆਰ ਅਤੇ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਾ ਮਿਲ ਰਹੀ ਹੈ। ਖ਼ਾਸ ਗੱਲ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਮਾਂ ਬਣਨ ਵਾਲੀ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸ ਦੀਆਂ ਖ਼ੁਸ਼ੀਆਂ, ਆਪਣੇ ਤਜਰਬਿਆਂ ਅਤੇ ਆਪਣੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਵਿੱਚ ਆਉਣ ਵਾਲੇ ਨਵੇਂ ਮਹਿਮਾਨ ਬਾਰੇ ਸੋਚ ਕੇ ਆਨੰਦ ਮਾਣ ਰਹੀ ਹੈ।
ਦੇਵੋਲੀਨਾ ਨੇ ਕਿਹਾ, ‘‘ਮੈਂ ਬਹੁਤ ਖ਼ੁਸ਼ ਹਾਂ ਅਤੇ ਆਪਣੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੇ ਇਸ ਨਵੇਂ ਅਤੇ ਖ਼ਾਸ ਮੋੜ ਨੂੰ ਲੈ ਕੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸੁਭਾਗੀ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰ ਰਹੀ ਹਾਂ। ਇਹ ਇੱਕ ਔਰਤ ਲਈ ਬਹੁਤ ਵੱਡਾ ਬਦਲਾਅ ਹੈ। ਮੈਂ ਇੱਕ ਬੱਚੇ ਨੂੰ ਜਨਮ ਦੇਣ ਜਾ ਰਹੀ ਹਾਂ, ਜੋ ਮੇਰੇ ਲਈ ਬਹੁਤ ਖ਼ਾਸ ਹੈ। ਮੈਂ ਸੁਣਿਆ ਹੈ ਕਿ ਗਰਭਵਤੀ ਔਰਤਾਂ ਨੂੰ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੇ ਮੰਤਰ, ਗੀਤ ਅਤੇ ਕਹਾਣੀਆਂ ਸੁਣਨੀਆਂ ਚਾਹੀਦੀਆਂ ਹਨ, ਜਦੋਂ ਮੈਂ ‘ਛਠੀ ਮਾਂ ਕੀ ਬਿਟੀਆ’ ਵਿੱਚ ‘ਛਠੀ ਮਈਆ’ ਦਾ ਕਿਰਦਾਰ ਨਿਭਾ ਰਹੀ ਹਾਂ ਤਾਂ ਇਹ ਮੇਰੇ ਲਈ ਹੋਰ ਵੀ ਖ਼ਾਸ ਹੈ।’’
ਉਸ ਨੇ ਅੱਗੇ ਕਿਹਾ, ‘‘ਮੈਨੂੰ ਨਹੀਂ ਪਤਾ ਕਿ ਇਹ ਇੱਕ ਇਤਫ਼ਾਕ ਹੈ ਜਾਂ ਕੁਝ ਜਾਦੂਈ, ਪਰ ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਸਨ ਨਿਓ ਦੇ ਸ਼ੋਅ ‘ਛਠੀ ਮਈਆ ਕੀ ਬਿਟੀਆ’ ਲਈ ਸਾਈਨ ਕੀਤਾ, ਮੈਨੂੰ ਪਤਾ ਲੱਗਾ ਕਿ ਮੈਂ ਗਰਭਵਤੀ ਹਾਂ। ਫਿਰ ਮੈਨੂੰ ਪਤਾ ਲੱਗਾ ਕਿ ਇਹ ‘ਛਠੀ ਮਾਈ’ ਹੈ ਜੋ ਸਾਰੇ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਨਕਾਰਾਤਮਕ ਊਰਜਾ ਤੋਂ ਬਚਾਉਂਦੀ ਹੈ। ਉਹ ਖ਼ਾਸ ਤੌਰ ’ਤੇ ਗਰਭ ਅਵਸਥਾ ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ ਜਨਮ ਦੇ ਛੇਵੇਂ ਦਿਨ ਤੱਕ ਬੱਚਿਆਂ ਦੀ ਦੇਖਭਾਲ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਜਿਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਬ੍ਰਹਮਾ ਦੇਵ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਕਿਸਮਤ ਲਿਖਦੇ ਹਨ। ਇਸ ਸਮੇਂ ਦੌਰਾਨ ਛਠੀ ਮਈਆ ਬੱਚੇ ਦੀ ਰੱਖਿਆ ਕਰਦੀ ਹੈ।

ਸਾਹਿਲ ਲਈ ਦੋਸਤੀ ਦੀ ਅਹਿਮੀਅਤ

ਰਾਹੁਲ ਕੁਮਾਰ ਤਿਵਾਰੀ ਅਤੇ ਰੋਲਿੰਗ ਟੇਲਜ਼ ਪ੍ਰੋਡਕਸ਼ਨ ਦੀ ਫਿਲਮ ‘ਉਡਨੇ ਕੀ ਆਸ਼ਾ’ ਵਿੱਚ ਦਿਲੀਪ ਜਾਧਵ ਦੀ ਭੂਮਿਕਾ ਨਿਭਾਉਣ ਵਾਲੇ ਅਦਾਕਾਰ ਸਾਹਿਲ ਬਲਾਨੀ ਦਾ ਕਹਿਣਾ ਹੈ ਕਿ ਸੱਚੇ ਦੋਸਤ ਲੱਭਣੇ ਔਖੇ ਹਨ। ਹਾਲਾਂਕਿ, ਉਸ ਦਾ ਕਹਿਣਾ ਹੈ ਕਿ ਜਦੋਂ ਅਜਿਹੇ ਦੋਸਤ ਮਿਲ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਤਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਕਦੇ ਵੀ ਤਿਆਗਣਾ ਨਹੀਂ ਚਾਹੀਦਾ।
ਉਹ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ, “ਮੇਰਾ ਮੰਨਣਾ ਹੈ ਕਿ ਮੇਰੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਵਿੱਚ ਆਨ-ਸਕਰੀਨ ਅਤੇ ਆਫ-ਸਕਰੀਨ ਦੋਵਾਂ ਵਿੱਚ ਦੋਸਤੀ ਬਹੁਤ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਹੈ। ਆਪਣੇ ਸਭ ਤੋਂ ਚੰਗੇ ਦੋਸਤਾਂ ਦੇ ਨਾਲ, ਤੁਸੀਂ ਬਿਨਾਂ ਕਿਸੇ ਡਰ ਦੇ ਖੁੱਲ੍ਹ ਕੇ ਵਿਚਰ ਸਕਦੇ ਹੋ। ਸਮੇਂ ਦੇ ਨਾਲ ਲੋਕ ਬਦਲ ਸਕਦੇ ਹਨ, ਪਰ ਇੱਕ ਮਜ਼ਬੂਤ ਦੋਸਤੀ ਹਮੇਸ਼ਾ ਬਰਕਰਾਰ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ। ਮੇਰਾ ਆਨ-ਸਕਰੀਨ ਕਿਰਦਾਰ ਦਿਲੀਪ ਵੀ ਦੋਸਤਾਂ ਪ੍ਰਤੀ ਅਜਿਹੀਆਂ ਹੀ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਰੱਖਦਾ ਹੈ। ਉਹ ਆਪਣੇ ਸਭ ਤੋਂ ਚੰਗੇ ਦੋਸਤ ਚਿੱਟੀ ਤੋਂ ਬਹੁਤ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਹੈ ਅਤੇ ਉਸ ਦੀ ਅਪਣੱਤ ਕਾਰਨ, ਉਹ ਸਹੀ ਅਤੇ ਗ਼ਲਤ ਵਿੱਚ ਫ਼ਰਕ ਕਰਨ ਲਈ ਸੰਘਰਸ਼ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਨਤੀਜੇ ਦੀ ਪਰਵਾਹ ਕੀਤੇ ਬਿਨਾਂ, ਉਹ ਆਪਣੇ ਦੋਸਤ ਦੀ ਸਲਾਹ ਮੰਨਦਾ ਹੈ, ਇਹ ਮੰਨਦਾ ਹੈ ਕਿ ‘ਭਾਈ ਨੇ ਬੋਲ ਦੀਆ (ਮੇਰੇ ਦੋਸਤ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਅਜਿਹਾ ਕਰਨ ਲਈ ਕਿਹਾ)’ ਤਾਂ ਇਸ ’ਤੇ ਪਹਿਰਾ ਦਿੰਦਾ ਹੈ।
ਆਪਣੇ ਸਭ ਤੋਂ ਚੰਗੇ ਦੋਸਤਾਂ ਬਾਰੇ ਗੱਲ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਉਹ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ, ‘‘ਮੇਰੇ ਸਭ ਤੋਂ ਚੰਗੇ ਦੋਸਤ ਹਮੇਸ਼ਾ ਵਿੱਤੀ ਅਤੇ ਭਾਵਨਾਤਮਕ ਤੌਰ ’ਤੇ ਬਹੁਤ ਹੀ ਸਹਿਯੋਗੀ ਰਹੇ ਹਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਗੁਣਵੱਤਾ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਮੈਨੂੰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਵਿੱਚ ਰਹਿਣ ਦਿੰਦੇ ਹਨ - ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਹੁੰਦਾ ਹਾਂ ਤਾਂ ਮੈਨੂੰ ਸੋਚਣ ਦੀ ਲੋੜ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ।’’ ਉਹ ਅੱਗੇ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ, ‘‘ਸੈੱਟ ’ਤੇ, ਮੇਰੇ ਕਰੀਬੀ ਦੋਸਤ - ਮੈਂ, ਜੂਹੀ ਅਤੇ ਸੈਲੀ ਮੈਨੂੰ ਖ਼ੁਸ਼ੀ, ਆਤਮਵਿਸ਼ਵਾਸ ਅਤੇ ਸਕਾਰਾਤਮਕ ਪ੍ਰੇਰਨਾ ਦਿੰਦੇ ਹਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਮੌਜੂਦਗੀ ਸਮਰਥਨ ਦਾ ਇੱਕ ਵੱਡਾ ਸਰੋਤ ਹੈ।’’ ਉਹ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ, ‘‘ਸੱਚੀ ਦੋਸਤੀ ਨੂੰ ਨਿਰੰਤਰ ਸਾਂਭ-ਸੰਭਾਲ ਦੀ ਲੋੜ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ; ਉਹ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਅਤੇ ਸਮਝ ’ਤੇ ਬਣੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਅਸੀਂ ਜਾਣਦੇ ਹਾਂ ਕਿ ਭਾਵੇਂ ਜੋ ਵੀ ਹੋਵੇ, ਅਸੀਂ ਸਿਰਫ਼ ਇੱਕ ਫੋਨ ਕਾਲ ਦੂਰ ਹਾਂ। ਭਾਵੇਂ ਅਸੀਂ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਸੰਪਰਕ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ ਹਾਂ, ਹਰ ਵਾਰ ਅਸੀਂ ਦੁਬਾਰਾ ਜੁੜ ਜਾਂਦੇ ਹਾਂ, ਇਹ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹੈ ਜਿਵੇਂ ਸਾਡੇ ਵਿਚਕਾਰ ਕੋਈ ਸਮਾਂ ਹੀ ਨਹੀਂ ਲੰਘਿਆ।’’
ਉਹ ਅੱਗੇ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ, ‘‘ਮੇਰੇ ਨਿੱਜੀ ਅਤੇ ਪੇਸ਼ੇਵਰ ਵਿਕਾਸ ਦਾ ਇੱਕ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡਾ ਕਾਰਨ ਮੈਨੂੰ ਅਜੇ ਵੀ ਯਾਦ ਹੈ ਕਿ ਮੇਰੇ ਆਖਰੀ ਸ਼ੋਅ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਮੈਂ ਕਈ ਵਾਰ ਬੇਰੁਜ਼ਗਾਰ ਰਿਹਾ ਹਾਂ। ਮੈਂ 2-3 ਮਹੀਨਿਆਂ ਤੋਂ ਆਪਣਾ ਕਿਰਾਇਆ ਦੇਣ ਦੇ ਯੋਗ ਵੀ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਪਰ ਮੇਰੇ ਦੋਸਤਾਂ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਕੀਤਾ, ਮੈਨੂੰ ਵਿੱਤੀ ਸਹਾਇਤਾ ਦਿੱਤੀ, ਮੈਨੂੰ ਕਦੇ ਵੀ ਅਸਹਿਜ ਮਹਿਸੂਸ ਨਹੀਂ ਹੋਣ ਦਿੱਤਾ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਪਰਿਵਾਰ ਵਾਂਗ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਾਇਆ ਅਤੇ ਹਮੇਸ਼ਾ ਮੇਰੇ ਲਈ ਮੌਜੂਦ ਰਹੇ। ਅੱਜ ਮੈਂ ਜੋ ਕੁਝ ਵੀ ਹਾਂ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਅਟੁੱਟ ਸਮਰਥਨ ਕਾਰਨ ਹੀ ਹਾਂ।”

‘ਸਮਾਜ ਅਤੇ ਟੀਵੀ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਦੇ ਪੂਰਕ’

ਅਭਿਨੇਤਰੀ ਸੈਲੈਸਟੀ ਬੈਰਾਗੀ, ਜੋ ਆਪਣੇ ਸ਼ੋਅ ‘ਰੱਜੋ’ ਅਤੇ ਐਮਾਜ਼ੋਨ ਮਿੰਨੀ ਟੀਵੀ ਸੀਰੀਜ਼ ‘ਅੰਬਰ ਗਰਲਜ਼ ਸਕੂਲ’ ਲਈ ਜਾਣੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਦਾ ਕਹਿਣਾ ਹੈ ਕਿ ਸਮਾਜ ਅਤੇ ਟੈਲੀਵਿਜ਼ਨ ਸਮੱਗਰੀ ਆਪਸ ਵਿੱਚ ਨਿਰਭਰ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਉਹ ਕਹਿੰਦੀ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਇੱਕ ਅਜਿਹਾ ਚੱਕਰ ਹੈ ਜੋ ਉਸ ਨੂੰ ਹਮੇਸ਼ਾ ਰੁਮਾਂਚਿਤ ਕਰਦਾ ਹੈ।
ਉਹ ਕਹਿੰਦੀ ਹੈ, “ਦੋਵੇਂ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਅਜਿਹੇ ਤਰੀਕਿਆਂ ਨਾਲ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹਨ ਜਿਸ ਦਾ ਸਾਨੂੰ ਅਕਸਰ ਅਹਿਸਾਸ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ। ਟੈਲੀਵਿਜ਼ਨ ਸਮਾਜ ਦੀ ਨਬਜ਼ ਨੂੰ ਛੂੰਹਦਾ ਹੈ-ਇਸ ਦੇ ਸੁਪਨਿਆਂ, ਡਰਾਂ ਅਤੇ ਵਿਰੋਧਾਂ ’ਤੇ ਇਹ ਸੱਭਿਆਚਾਰ ਨੂੰ ਵੀ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਸਾਡੇ ਸੋਚਣ, ਪਹਿਰਾਵੇ ਅਤੇ ਬੋਲਣ ਦੇ ਤਰੀਕੇ ਨੂੰ ਵੀ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕਰਦਾ ਹੈ।’’
ਉਹ ਕਹਿੰਦੀ ਹੈ, ‘‘ਕੀ ਤੁਸੀਂ ਕਦੇ ਦੇਖਿਆ ਹੈ ਕਿ ਇੱਕ ਸ਼ੋਅ ਦਾ ਕੈਚਫ੍ਰੇਜ਼ ਅਚਾਨਕ ਹਰ ਕਿਸੇ ਦੀ ਸ਼ਬਦਾਵਲੀ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਕਿਵੇਂ ਬਣ ਜਾਂਦਾ ਹੈ? ਅਜਿਹਾ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਅਸੀਂ ਇਸ ਕਦੇ ਨਾ ਖ਼ਤਮ ਹੋਣ ਵਾਲੇ ਚੱਕਰ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦੇ ਹਾਂ ਜਿੱਥੇ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਕਲਾ ਨੂੰ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਕਰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਕਲਾ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਨੂੰ ਆਕਾਰ ਦੇਣ ਲਈ ਵਾਪਸ ਆਉਂਦੀ ਹੈ। ਇਹ ਇੱਕ ਦਿਲਚਸਪ ਪਹੀਆ ਹੈ ਜੋ ਘੁੰਮਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ!”
ਉਹ ਇਸ ਗੱਲ ਨਾਲ ਸਹਿਮਤ ਹੈ ਕਿ ਡੇਲੀ ਸ਼ੋਅ ਸਮਾਜ ਦੀਆਂ ਕਦਰਾਂ-ਕੀਮਤਾਂ ਅਤੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸਾਂ ਨਾਲ ਭਰਪੂਰ ਹਨ। ਉਹ ਕਹਿੰਦੀ ਹੈ, ‘‘ਡੇਲੀ ਸ਼ੋਅ ਟੈਲੀਵਿਜ਼ਨ ਦੇ ਆਰਾਮਦਾਇਕ ਭੋਜਨ ਵਾਂਗ ਹਨ। ਅਸੀਂ ਇਸ ਨੂੰ ਸਵੀਕਾਰ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦੇ, ਪਰ ਉਹ ਗੁਪਤ ਤੌਰ ’ਤੇ ਸਾਡੇ ਆਨੰਦ ਦਾ ਕੇਂਦਰ ਹਨ! ਉਹ ਵਿਸ਼ਵਵਿਆਪੀ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਛੂੰਹਦੇ ਹਨ। ਅਜੀਬ ਗੱਲ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਭਾਵੇਂ ਉਹ ਕਿੰਨੀ ਵੀ ਅਤਿਕਥਨੀ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਨ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਮੂਲ ਰੂਪ ਵਿੱਚ, ਟੀਵੀ ਸ਼ੋਅ’ਜ਼ ਸਾਨੂੰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਦੇ ਅਜਿਹੇ ਹਿੱਸੇ ਦਿਖਾਉਂਦੇ ਹਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਅਸੀਂ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰਨਾ ਵੀ ਨਹੀਂ ਚਾਹੁੰਦੇ। ਇਹ ਸਿਰਫ਼ ਕਦਰਾਂ-ਕੀਮਤਾਂ ਅਤੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸਾਂ ਬਾਰੇ ਹੀ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਸਗੋਂ ਸਾਡੇ ਲੁਕਵੇਂ ਡਰਾਂ ਅਤੇ ਇੱਛਾਵਾਂ ਬਾਰੇ ਵੀ ਹੈ।”