ਘੁੱਗੀ ਅਤੇ ਮੱਖੀ

ਗੁਰਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਸੰਧੂਆਂ
ਆਬ ਪੀਣ ਲਈ ਨਦੀ ਕਿਨਾਰੇ, ਮੱਖੀ ਉੱਡ ਕੇ ਜਾਂਦੀ।
ਪੈਰ ਨਾ ਟਿਕਿਆਂ ਤੇਜ਼ ਵਹਾ ਦੇ, ਜਾਂਦੀ ਗੋਤੇ ਖਾਂਦੀ।
ਏਸ ਦ੍ਰਿਸ਼ ਨੂੰ ਤੱਕ ਕੇ ਘੁੱਗੀ ਬੈਠੀ ਜੁਗਤ ਬਣਾਵੇ।
ਡੁੱਬਦੇ ਨੂੰ ਜੇ ਤਿਣਕਾ ਮਿਲ ਜੇ, ਪਲ ਵਿੱਚ ਪਾਰ ਲਗਾਵੇ।

ਘੁੱਗੀ ਨੇ ਜਦ ਵੱਲ ਮੱਖੀ ਦੇ ਪੱਤਾ ਤੋੜ ਵਗਾਇਆ।
ਮਾਰ ਟਪੂਸੀ ਬੈਠੀ ਮੱਖੀ, ਪਲ ਨਾ ਸਮਾਂ ਗਵਾਇਆ।
ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਦੋਵਾਂ ਵੱਲੋਂ, ਸਫਲ ਹੋਂਵਦੀ ਜਾਵੇ।
ਡੁੱਬਦੇ ਨੂੰ ਜੇ ਤਿਣਕਾ ਮਿਲ ਜੇ, ਪਲ ਵਿੱਚ ਪਾਰ ਲਗਾਵੇ।

ਬੈਠ ਪੱਤੇ ਦੇ ਉੱਤੇ ਮੱਖੀ ਆਪਣੇ ਖੰਭ ਸੁਕਾਵੇ।
ਵੱਲ ਟਿਕਾਣੇ ਵਧਦੀ ਜਾਵੇ, ਨਾਲੇ ਸ਼ੁਕਰ ਮਨਾਵੇ।
ਆਪਣੇ ਖੰਭ ਸੁਕਾ ਕੇ ਮੱਖੀ ਮਾਰ ਉਡਾਰੀ ਜਾਵੇ।
ਡੁੱਬਦੇ ਨੂੰ ਜੇ ਤਿਣਕਾ ਮਿਲ ਜੇ, ਪਲ ਵਿੱਚ ਪਾਰ ਲਗਾਵੇ।

ਇੱਕ ਦਿਨ ਜੰਗਲ ਵਿੱਚ ਵੀਰੋ, ਆਇਆ ਇੱਕ ਸ਼ਿਕਾਰੀ।
ਰੁੱਖ ’ਤੇ ਬੈਠੀ ਘੁੱਗੀ ਉਤੇ ਨਿਗ੍ਹਾ ਉਸ ਨੇ ਮਾਰੀ।
ਲਾਉਣ ਲਈ ਨਿਸ਼ਾਨੇ ਨੂੰ ਉਹ, ਪੂਰੀ ਨਿਗ੍ਹਾ ਟਿਕਾਵੇ।
ਡੁੱਬਦੇ ਨੂੰ ਜੇ ਤਿਣਕਾ ਮਿਲ ਜੇ, ਪਲ ਵਿੱਚ ਪਾਰ ਲਗਾਵੇ।

ਨਿਸ਼ਾਨਾ ਲਾਉਣ ਖਾਤਰ ਉਸ ਨੇ, ਖਿੱਚੀ ਖ਼ੂਬ ਤਿਆਰੀ।
ਐਨ ਵਕਤ ’ਤੇ ਮੱਖੀ ਆ ਕੇ, ਡੰਗ ਜ਼ਹਿਰੀਲੀ ਮਾਰੀ।

ਜਦੋਂ ਹੱਥ ’ਤੇ ਡੰਗ ਵੱਜਿਆ ਚੁੱਕ ਨਿਸ਼ਾਨਾ ਜਾਵੇ
ਡੁੱਬਦੇ ਨੂੰ ਜੇ ਤਿਣਕਾ ਮਿਲ ਜੇ, ਪਲ ਵਿੱਚ ਪਾਰ ਲਗਾਵੇ।
ਸੁਣ ਕੇ ਆਵਾਜ਼ ਗੋਲੀ ਵਾਲੀ, ਘੁੱਗੀ ਉੱਡੀ ਵਿਚਾਰੀ
ਖਾ ਕੇ ਡੰਗ ਮੱਖੀ ਦੇ ਕੋਲੋਂ, ਰੋਂਦਾ ਫਿਰੇ ਸ਼ਿਕਾਰੀ।

ਜੈਸੀ ਕਰਨੀ ਤੈਸੀ ਭਰਨੀ ਕਹਾਣੀ ਏ ਸਮਝਾਵੇ।
ਡੁੱਬਦੇ ਨੂੰ ਜੇ ਤਿਣਕਾ ਮਿਲ ਜੇ, ਪਲ ਵਿੱਚ ਪਾਰ ਲਗਾਵੇ।

ਇੱਕ-ਦੂਜੇ ਦੀ ਮਦਦ ਕਰਕੇ ਬਣ ਗਏ ਮਿੱਤਰ ਪਿਆਰੇ।
ਵਿੱਚ ਖ਼ੁਸ਼ੀ ਦੇ ਖੀਵੇ ਹੋ ਕੇ ਲੈਂਦੇ ਫਿਰਨ ਨਜ਼ਾਰੇ।

ਭਲਾ ਕਰਦੇ ਜੋ ਗੁਰਿੰਦਰਾ, ਤੋਟ ਕਦੇ ਨਾ ਆਵੇ।
ਡੁੱਬਦੇ ਨੂੰ ਜੇ ਤਿਣਕਾ ਮਿਲ ਜੇ, ਪਲ ਵਿੱਚ ਪਾਰ ਲਗਾਵੇ।
ਸੰਪਰਕ: 94630-27466